De 100 Cols Tocht van Lowie

(door Lowie Haenen, 2009)

Aanleiding

Nadat ik in een van de vele wielerbladen een artikel over de 100 Cols Tocht las kwam deze uitdaging op mijn “to do list” te staan. Dit was iets voor als ik met pensioen zou zijn.
Echter, vanwege het feit dat mijn werkgever er op aandrong dat ik eindelijk eens iets moest doen aan de afbouw van mijn verlofstuwmeer en mijn echtgenote mij stimuleerde om mijn droom nu na te streven, in plaats van naar de toekomst door te schuiven, nam ik begin 2008 het besluit om dat jaar de tocht te gaan rijden.
Ik had me inmiddels zo goed als mogelijk voorbereid door de site van de 100 Cols Tocht uit te pluizen en

me begin 2008 ingeschreven. Een sluimerende blessure zorgde ervoor dat de voorbereiding in het water viel en

ik de start dus nog even moest uitstellen. Dan moest het er in 2009 maar van gaan komen.

Voorbereiding

Begin 2009 ben ik gestart met het maken van de nodige fietskilometers. Veel kilometers van het regelmatig naar het werk rijden. Elke

dag was dat toch twee keer dertig kilometer. In maart gestart met wekelijks een rit van ca. 100 km, uitgebouwd naar wekelijks 125 km in april en 150 km in mei. Eind mei nog een tocht van 180 km. Zo had ik bij aanvang van de 100 Cols Tocht op 13 juni 2009 al 7.500 km gereden.

De eerste maanden van het jaar ben ik regelmatig bezig geweest met het intekenen van de route op de kaart aan de hand van de routebeschrijving van de "Stichting Honderd Cols Tocht". Uit de "Anwb/Michelin wegenatlas Frankrijk" had ik de relevante pagina’s verkleind gekopieerd (naar 75%). Op deze wijze had ik de route al een aantal keren op de kaart afgelegd.

Ik ging de tocht rijden op mijn Idworx Easy Rohler. Dit is een “kruising” tussen een hybride en mountainbike met een 14 versnellingsnaaf van Rohloff. De fiets is verder voorzien van spatborden en verlichting. Hij weegt ca. 15 kg. Deze fiets gebruik ik ook voor mijn woon-/werkverkeer. Twee achtertassen en een frametas zouden volgens mij voldoende moeten zijn om de noodzakelijk bagage mee te nemen. Op de dag voor mijn

vertrek kwam ik er echter achter dat de twee achtertassen niet voldoende waren om alle bagage comfortabel mee te nemen. Daarom nog snel een voordrager laten monteren en twee voortassen gekocht. Het gewicht van de totale bagage kwam op ca 18 kg.

In kleine hotelletjes en chambres d’hôtes wilde ik de nacht doorbrengen. Deze stonden keurig vermeld op de lijst die ik van de stichting had ontvangen.
In vier weken wilde ik de tocht volbrengen. Dit hield dus in dat ik gemiddeld 140 km per dag (4.070 km / 29 dagen) moest afleggen. Ik had bedacht dat dit moest kunnen wanneer ik dagelijks de volgende planning aan kon houden: om 7.00 uur opstaan en ontbijten, vertrekken om 08.00 uur, 8 uur netto fietstijd om de 140 km af te leggen, onderweg een uurtje om boodschappen te doen en te lunchen met als doel om rond 17.00 uur op de volgende overnachtingplaats aan te komen. Op mijn meegenomen één-pits brander wilde ik dan wat rijst of pasta koken zodat ik direct mijn energieverbruik kon aanvullen. Daarna zou ik gaan douchen en omstreeks 20.00 uur, want in Frankrijk eet men over het algemeen pas rond deze tijd, de avondmaaltijd nuttigen.

Twee weken voor mijn vertrek werd er uit mijn omgeving nogal vaak de vraag gesteld of ze mijn vorderingen konden volgen. Daar had ik niet echt bij stilgestaan maar na enig advies kwam ik uit bij de website “waarbenjij.nu”. Het thuisfront zou mijn vorderingen, die ik dagelijks telefonisch door zou geven, op de site verwerken en als ik in de gelegenheid was zou ik ook onderweg zelf de site bijwerken.

Uitvoering

Nadat ik op zaterdag 13 juni, in de middag, in Saverne ben gestart ben ik op zondag 12 juli, tegen de avond weer in Saverne aangekomen. Ik had toen precies 4.200 km weggetrapt. Ik heb een prachtige fietstocht gehad, genoten van de omgeving en de beklimmingen. Voor mijn dagelijkse vorderingen verwijs ik naarmijn blog op http://lowie100colstocht.waarbenjij.nu .

Ik had bedacht dat ik dagelijks, ergens in de loop van de middag, zou kijken hoever ik die dag nog zou kunnen afleggen om dan aan de hand van de lijst van overnachtingplaatsen mijn einddoel van die dag te bepalen. Echter de eerste drie dagen kwam hier al niets van terecht.

Op dag één was het hotel vol en moest ik naar een hotel dat vijf kilometer afdalen van de route af lag.
Op dag twee kwam ik bij een chambre d’hôtes aan die niet meer als zodanig werd geëxploiteerd maar omdat ik er zo verregend bijstond werd me toch onderdak aangeboden.

Ook op dag drie werd mij, door iemand die ik aansprak om de weg te vragen, onderdak bij hen thuis aangeboden omdat ik waarschijnlijk op weg was naar een chambre d’hotes die er ook niet meer zou zijn. 

Deze ervaringen deden me besluiten om vanaf dat moment de avond vooraf, of in de vroege ochtend, al een slaapplaats te reserveren. Gevolg daarvan was wel dat ik de avond vooraf al een inschatting moest maken hoever ik de dag daarop zou kunnen afleggen zonder zeker te zijn van het weer en mijn conditie voor die dag. Het feit dat ik een slaapplaats had gereserveerd bleek wel een hele geruststelling. Het feit dat ik bij de reservering steeds aangaf dat ik ergens tussen 17.00 en 20.00 uur kon arriveren was nergens een probleem. Ik ben maar zelden vóór 18.00 uur op de bestemming aangekomen. Het aankomsttijdstip lag vaak rond 19.00 uur of zelfs later. Eén keer werd het zelfs 21.00 uur maar voor de hoteleigenaar was dat geen probleem. Hij maakte zelfs nog een “plat du jour” voor me klaar. Ik heb dus niet één keer voorafgaand aan het avondeten op mijn brandertje gekookt. 

Slechts een keer heb ik in een chambre d’hôtes op mijn brandertje gekookt omdat men geen avondmaaltijden had voor de gasten. De andere keren kon ik bij de chambres d’hôtes eten of was er een restaurant in de buurt.

Het feit dat ik steeds later dan ik voor af had bedacht arriveerde had te maken met het feit dat ik slechts een enkele keer voor 8.00 uur kon ontbijten. Men wilde het ontbijt gewoon niet eerder serveren of het excuus was dat er zo vroeg nog geen brood was. Hierdoor “verloor” ik ’s morgens al vaak zeker één uur. Ook het doen van de dagelijkse boodschappen en het verzamelen van de vereiste stempels kostte meer tijd dan ik vooraf had ingeschat. Dit bleek dus een misrekening en een inslag op de uren die ik dagelijks ter beschikking had. 

Verder heb ik ervaren dat wanneer ik overdag telefonisch contact opnam met een chambre d’hôtes ik regelmatig de voice-mail kreeg met het verzoek om een boodschap achter te laten zodat men terug zou kunnen bellen. Dit vond ik nogal onhandig omdat ik tijdens het fietsen mijn gsm niet voortdurend onder handbereik had.

Naast de lijst van de "Stichting 100 Cols Tocht" met overnachtingadressen had ik tijdens de overnachting op de vierde dag bij een hotel van Logis Hotels een hotelgids weten te bemachtigen. Daarin staan vele hotels, vooral in Frankrijk, met daarbij regiokaarten. Ook deze gids heb ik regelmatig gebruikt om een overnachting te regelen. Via logishotels.com kun je een hotelgids aanvragen.

Naast de vele blikjes fris, ijsjes, broodjes, gebakjes en bananen nam ik ook regelmatig rijstepudding. Verder dronk ik dagelijks tussen de 5 en 10 bidons ( 750 ml) water aangevuld met een snufje zout en ca. 40 gram poedersuiker en at ik tussen de 10 en 20 mueslirepen. In een supermarkt of bij de bakker kocht in de loop van de ochtend brood en beleg, en nieuwe mueslirepen, wat ik dan rond het middaguur ergens op een bankje of een andere locatie naar binnen werkte. Ik heb niet één keer op een terras een lunch gepakt. Of ik kwam maar geen terras tegen of er werd geen lunch meer geserveerd omdat het rond of na 14.00 uur was of ik had net mijn brood op.

De door de "Stichting 100 Cols Tocht" aangeleverde routebeschrijving voldeed erg goed. Ik heb deze dubbelzijdig op A5 formaat gekopieerd dubbelgevouwen in een plastic mapje gedaan. Dit plastic mapje had ik in mijn fietsshirt zitten zodat ik het steeds, wanneer het volgens mij nodig was, onder het fietsen uit mijn shirt kon pakken. Eén keer ben ik de routebeschrijving verloren omdat ik deze kennelijk naast in plaats van in mijn shirt had gedaan. Echter omdat er zo weinig verkeer op de weg was besloot ik, hoewel ik in een beklimming zat, om te draaien en vond ik de beschrijving na ca. een kilometer afdalen weer terug. Ondanks de goede routebeschrijving ben ik toch een paar keer verkeerd gereden. Dat kwam omdat ik niet goed had opgelet, of teveel van de omgeving aan het genieten was, of omdat er aan de weg werd gewerkt en er geen omleiding was aangegeven. Wat me wel is opgevallen is dat wanneer ik om de weg vroeg men me toch een paar keer de verkeerde kant op heeft gestuurd. Dit ondanks het feit dat ik redelijk Frans spreek en versta en de mensen die me de weg wezen aangaven lokaal bekend te zijn.

De route gaat voor meer dan 90 % over (zeer) rustige wegen. Soms zijn drukkere wegen noodzakelijk als verbindingsweg en soms ontkom je niet aan drukkere wegen omdat er eenvoudig weg geen andere wegen over de cols gaan.
Ik heb een “rustdag” genomen omdat ik toch nog wat zakelijke activiteiten moest ondernemen. Een erg begripvolle hoteleigenaar, waarvan ik zijn bedrijfscomputer mocht gebruiken, en internet zijn me die dag behulpzaam geweest. 

Cijfertjes
Totaal afgelegde afstand		4.200		kilometer
Gemiddeld netto fietsuren per dag		8		uur
Gemiddelde dagafstand (incl. rustdag)		140		kilometer per dag
Gemiddelde snelheid (totaal)		18,2		kilometer per uur
Langste dagafstand		203,2		kilometer
Gemiddelde snelheid		21,4		kilometer per uur
Kortste dagafstand (muv 1e dag)		95,4		kilometer
Gemiddelde snelheid		17,3		kilometer per uur
Laagste gemiddelde dagsnelheid		14,4		kilometer per uur
Hoogste gemiddelde dagsnelheid		22,6		kilometer per uur
Hoogste vastgestelde maximum snelheid		72,7		kilometer per uur
Overnachtingen hotel		19		keer
Overnachtingen in chambres d’hôtes		9		keer
Overnachting privé		1		keer

Tips

Op advies van de organisatie had ik een pet aangeschaft. Daar heb ik erg veel plezier van gehad. In de eerste plaats tegen de zon maar ook bij regen en zweet. Ik ben brildrager en het dragen van een pet had als voordeel dat er nagenoeg geen zweet en/of regendruppels op mijn bril kwamen. En, het heeft regelmatig geregend en ik kan zweten “als een paard”.

Omdat ik wist hoe er in Frankrijk door automobilisten wordt gereden, ik van plan was om van de omgeving te genieten en niet de halve tijd achterom op de fiets wilde zitten, had ik een spiegeltje aan het stuur gemonteerd. Ook dat was een uitkomst. Omkijken was niet meer nodig omdat een snelle blik in het spiegeltje voldoende was.

In een hotel is half pension (diner, overnachting en ontbijt), in het Frans “demi pension”, vaak maar een paar euro duurder dan logies en ontbijt (overnachting en ontbijt).

Wat ik een volgende keer anders zou doen

• Een overzichtskaart van Frankrijk meenemen. Omdat ik de route in vele deelkaarten had opgeknipt kon ik niet snel zicht krijgen op de regio waar ik in Frankrijk aan het fietsen was.
• In de voorbereiding een keer meer met volle bepakking gaan fietsen. Nu werd ik me er op de dag voor vertrek van bewust dat er nog voortassen moesten worden aangeschaft.
• Om geld te besparen had ik goedkope fietstassen bij Lidl gekocht. Leuke tassen voor rond huis maar minder geschikt voor een onderneming als de 100 Cols Tocht. Achteraf gezien had ik kwalitatief betere fietstassen moeten kopen omdat de bevestiging al na een paar dagen niet meer optimaal was. Een paar, onderweg bij Lidl (?!?!), aangeschafte spanbanden hebben gezorgd dat de boel alsnog bij elkaar bleef. Waterdichte of waterafstotende fietstassen zijn volgens mij ook een uitkomst.
• De dagafstand terugbrengen van 140 km naar ongeveer 100 km per dag. Hierdoor is er (meer) tijd om onderweg op een terras te gaan zitten voor de lunch en gelegenheid om meer contact te hebben met de Franse bevolking. Ik ben nu de hele dag hoofdzakelijk bezig geweest met fietsen wat ik overigens wel erg leuk heb gevonden. Gevolg is dan wel dat de tocht niet in vier weken maar in zes weken kan worden afgelegd. Een optie is om de tocht in twee delen af te leggen. Carcassonne ligt mooi halverwege en Cycletours heeft een fietsbus vanuit Nederland naar Carcassonne en/of terug.
• Geen één-pits brander meer meenemen omdat ik daar nagenoeg geen gebruik van heb gemaakt. Dit bespaart ruimte en gewicht omdat ik dan ook geen pannetjes mee hoef te nemen.
• Gebruik maken van een fietsaanhanger (BOB Yak trailer of Radical Cyclone) en overnachten in een mee te nemen tentje. Hoewel het gewicht van de bagage zal toenemen geeft dit waarschijnlijk meer vrijheid in het vinden van een slaapplaats.

- o -